Jeśli lubicie zwiedzać nowe , ciekawe rzeczy, podróżować, zbaczać czasem z kursu ten dział będzie dla Was. Postaram się Wam pokróce streścić każdy z moich weekendowych ( ale nie tylko) wyjazdów. Pierwszy z nich będzie o zamku w Książu ( dzielnica Wałbrzycha). Mam do tego miejsca ogromny sentyment ( to tutaj mój mąż mi się oświadczył w ogrodach książeckich)i dlatego to, on otwiera ten jakże interesujący dział.
Szybciutko przytoczę kilka faktów o zamku w Książu. Zamek ten został wybudowany w latach 1288-1292. Jest on trzecim co do wielkości zamkiem : po Zamku w Malborku i Zamku Królewskim na Wawelu. Właścicielami zamku byli Hochbergowie - majętny ród ,przyszli właściciele Wałbrzycha, którzy to ,ten zamek przebudowywali i dokonywali w nim różnych zmian.Ale jak to w życiu często bywa - i im powinęla się noga i niestety utracili oni swoja intratną pozycje, zaczęli mieć problemy finansowe, co powoli przyczyniało się do powolnego upadku Książa.Sam zamek jest niebywale piękny, zachywyca swoją monumentalnością.
O ile księżna Daisy kryje w sobie tajemniczość,spogląda na nas z obrazu jej łagodna twarz,ma się wrażenie, że jest cały czas obecna w swoim zamku:-),o tyle korytarze, tunele podziemne są swego rodzaju pomnikiem ludzi, którzy tam pracowali i jednocześnie umierali. Kto trafił do robót pod ziemią już żywy stamtąd nie wychodził. Istnieje kilka hipotez dotyczących sieci korytarzy podziemnych. Niektórzy twierdzili, że to tam właśnie Hitler przygotowywał sobie główną kwaterę, do zamku miała dochodzić linia kolejowa!,co podobno wg niektórych zrealizowano. Bądź co bądź, zamek ma bardzo interesującą przeszłość i na pewno warto zagłębić się w jego historię. Koniecznym punktem jest spacer w zamkowym ogrodzie. To tam widziałam jedyne jak to tej pory piękne żywopłoty, poprzycinane na przeróżne figury. Swoistego rodzaju labirynt. Do tego wąskie alejki, chrzęszczący żwir od stopami, niezliczona ilośc zieleni, sprawia, że czujemy się jakbyśmy przenieśli się czasie o dobre kilkadziesiąt lat.
